Czym jest tutoring szkolny?
Tutoring to metoda edukacji zindywidualizowanej, opierająca się na bezpośrednim spotkaniu tutora z uczniem. Jest to proces nakierowany na integralny rozwój podopiecznego, obejmujący wiedzę, umiejętności i postawy. Tutoring to metoda kształcenia i rozwijania osobowości ucznia, poprzez indywidualną relację z tutorem.
Ideą tutoringu jest zmiana punktu odniesienia: ze sztywnych ram stosowanych dla wszystkich uczniów na rozwijanie talentów poszczególnych uczniów, z uwzględnieniem ich indywidualnych możliwości i preferencji, cech psychofizycznych, pasji, słabości, w celu zwiększenia efektywności nauczania i wychowania.
Tutor to osoba posiadająca wiedzę, doświadczenie i potrafiąca pracować w relacji „jeden na jeden”. Tutorem dla młodej osoby może więc być rodzic, nauczyciel, pedagog lub inna osoba, która chce i umie pomóc. Tutor wobec podopiecznego spełnia funkcję mentora, powinien wspierać swojego podopiecznego, doradzać i inspirować.
Główne cele tutoringu to:
- wspieranie podopiecznego w odkrywaniu i rozwijaniu zdolności,
- wypracowanie własnego stylu zdobywania wiedzy,
- budowanie osobistej ścieżki rozwoju.
Metoda tutoringu powoduje, że uczeń czuje odpowiedzialność za przebieg i wyniki edukacji, gdyż ma na nie bezpośredni wpływ. Tutoring sprzyja także samoorganizacji pracy ucznia i motywuje do stałego rozwoju, wkładania wysiłku we wspólną pracę z tutorem - szczególnie, gdy widzi zaangażowanie z jego strony.
Tutoring jest metodą wyznaczającą filozofię kształcenia, odmienną od typowo stosowanej w szkołach. Aby edukacja mogła podążać za zmianami społecznymi i ekonomicznymi (promocja samodzielnego myślenia, kreatywności, podejmowania decyzji) oraz wspierać indywidualizm w procesie kształcenia i wychowania, należy rozpatrzeć możliwości udoskonalania obecnie funkcjonujących metod pracy z uczniem.
Obecnie wychowawca klasy ma pod opieką kilkudziesięciu uczniów, z którymi spotyka się na lekcji wychowawczej raz w tygodniu. W praktyce jednak większość czasu lekcji zajmują sprawy organizacyjne, a jeśli znajdzie się czas na pracę wychowawczą, to nie jest to praca zindywidualizowana. Na lekcji wychowawczej nauczyciel rozmawia z całą klasą - w takich warunkach nie każde dziecko potrafi się „otworzyć”, nauczyciel nie ma możliwości wysłuchania i poznania wszystkich uczniów.
Metoda pracy z uczniem w formie tutoringu coraz częściej jest wprowadzana do polskich szkół: podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych, a także do szkół wyższych. W warunkach szkolnych tutorami zostają nauczyciele. Każdy uczeń powinien mieć swojego tutora i pracować z nim indywidualnie, a każdy nauczyciel - tutor może mieć kilku podopiecznych.
Nie ma sztywnych wytycznych mówiących o tym w jaki sposób dobierać uczniów i ich tutorów, jaką liczbą podopiecznych należy przydzielić jednemu nauczycielowi, kiedy i kto ma dokonać poszczególnych czynności. Wszystko zależy od warunków szkolnych, od ilości klas i nauczycieli zatrudnionych w szkole. Na stronie internetowej www.tutoring.pl można znaleźć informacje dotyczące doświadczeń szkół wrocławskich i warszawskich, w których od kilku lat funkcjonuje metoda tutoringu, a także informacje o szkoleniach dotyczących metody tutoringu.